Lieve Jan,
Wat kunnen we zeggen ?
Je hebt je uiterste best gedaan. Je was een lieve zoon en een lieve broer.
Je hebt 1,5 jaar lang gevochten tegen allerlei kwaaltjes.
Eerst je canule. Dat was een zware operatie maar jij was niet bang maar vastberaden om snel beter te worden. Hoeveel grapjes heb je daar niet uitgehaald? Ondanks het ongemak dat het met zich meebracht hebben we een fijne tijd meegemaakt. Je zag er wel de voordelen van in zoals geen turnen en niet meer naar de vakantie –opvang moeten gaan. En je door moeke en bompa goed in de watten laten leggen. Even dachten we met z’n allen dat je beter was. Maar niets was minder waar! De dokters ontdekten in januari tot hun grote verbazing dat er een tumor in je hoofdje groeide. Maar jij schrok amper. Snel vonden we de moed om een grote strijd tegen die stomme tumor te starten.
We zullen hem “knobbeltje bobbeltje” noemen zei je, ik vond dat een véél te lieve naam voor dat ding maar jij zag de humor er wel van in. In maart volgde de biopsie waar je toch 3 dagen heel ziek van was. Maar de uitslag bracht hoopvol nieuws, de tumor zou traaggroeiend en goedaardig zijn. Met volle moed beginnen we snel aan de 30 bestralingen en de voorspelde bijwerkingen volgen pas laat in de maand mei. Gelukkig … zo ben je met de zeeklassen kunnen meegaan. Een unieke ervaring voor jou en Katlein maar zeker ook voor ons. Hiervoor zullen we de school eeuwig dankbaar blijven. Na de zeeklassen hebben we 2 moeilijke weken gehad. Voor het eerst kon je niet meer slikken en hebben de artsen daar snel een oplossing voor gevonden. Maar nooit klagen, nee dat deed je niet. Gelukkig net op tijd hersteld voor het wensweekend. De lieve mensen van Make a Wish hadden je wildste dromen overstegen! Dit hadden we nooit verwacht. Zoveel vrienden, familie en zelfs mensen die we niet kenden die alles deden om koning Jan, koningin Myrthe en prinses Katlein het naar de zin te maken.
In ijltempo volgden de leuke momenten zich op. Een weekend Center Parcs, ook al een cadeau ten gevolge van je wensweekend. Dan nog snel een weekje zee meepikken, waar de zon zalig scheen.
Maar toen ging het terug wat minder. Slikken wou weer niet lukken. Om je snel door te helpen, hebben ze toen een tijdelijke voedingssonde geplaatst. Zo kon je toch voldoende voeding binnen krijgen zonder te slikken. Dat was voor jou weer een pluspunt. Het ging je goed want de dinsdag erna mocht je alweer naar huis en wilde ook weer met moeke en bompa mee om daar te gaan slapen. En daar vertrok je vrijdagmiddag dan, blij gezind en met de voedingspomp richting Koersel. Het was je zo goed meegevallen dat je ’s morgens al plannen aan het maken was om ’s avonds nog mee te gaan naar de camping in Oteppe. Maar ’s middags kreeg je een dipje, niets wat we al niet hadden meegemaakt en al zeker niet om je zorgen over te maken. Je klaagde niet en je was rustig. We hebben je toen toch maar thuisgehouden en er samen een fijne luie dag van gemaakt.
Jammer genoeg de laatste dag samen , je bent niet meer wakker geworden schat.
Maar het is een kleine troost dat je wens is uitgekomen. Dat is wat je wou:” als ik zal sterven door mijn tumor dan liefst in mijn slaap.”
Slaap zacht lieverd en kijk op ons neer, zie dat we ons best doen.
Je hebt ooit gezegd , als ik sterf mogen jullie verdrietig zijn en huilen maar niet te lang hé .
Jullie mogen dan ook blij zijn. Blij dat ik geen pijn meer heb. Blij dat er zoveel mensen waren die ons liefhebben en steunen. Iedereen heeft zijn best gedaan om ons te helpen. Er waren zelfs mensen die zeiden, als het kon zou ik je ziekte dadelijk overnemen,woorden die me doen inzien hoeveel ze van me houden.
Je was een wijze jongeman, schat. We gaan met ons allen beloven om een manier te vinden dit immens verdriet een plaats te geven. Je eeuwig in ons hart te sluiten en de mooie herinneringen te koesteren. En stap per stap het verdriet in te ruilen door gelukkig te zijn.
We weten dat we er niet alleen voor staan. Al de mensen die u graag gezien hebben gaan ons daar vast en zeker mee helpen.
Bedankt schat om ons leven te verrijken met je liefde,warmte ,begrip en zelfs wijsheid.
Dikke kus mama, papa en je zusje.
Ook willen we graag nog een woordje van dank uitspreken:
Want we voelden ons gesteund door velen.
Dank u familie en vrienden
Moeke en bompa om er altijd voor ons te zijn
De leerkrachten en leerlingen van de Schakel en Bednet voor de geweldige omkadering die hij op school en thuis kreeg om toch de lessen bij te kunnen wonen.
Carine en Stijn die de weekjes zee nog mogelijk hebben gemaakt.
Het wensteam van Make a Wish die Jan zijn droomweekend in vervulling hebben doen gaan
Eline, Liselotte en Janique die zomaar uit sympathie hier voor ons komen zingen
En natuurlijk de vele dokters, verplegend personeel en begeleiding in de verschillende ziekenhuizen die ook hun uiterste best hebben gedaan om Jan te helpen.
Allemaal bedankt
Geen opmerkingen:
Een reactie posten